Gosse's blog

De toegevoegde waarde van het auditproces verbeteren (do’s en dont’s) Kwaliteitsfunctionarissen geven dikwijls terecht aan dat elk proces waarde dient toe te voegen (voor de klant). Dat geldt ook voor het interne auditproces. Echter, waarom geven interne auditoren vaak zelf aan niet tevreden te zijn over de toegevoegde waarde van de uitgevoerde interne audits? Deze vraag staat in dit artikel centraal. We gaan het auditproces onder de loep nemen en enkele do’s en dont’s de revue laten passeren. Dit ter voorbereiding op bijvoorbeeld een interne audittraining. Het auditproces In onderstaand figuur is het auditproces afgebeeld. Kenmerkend voor het interne audit proces is dat er meerdere functionarissen bij meerdere stappen betrokken zijn: • Management/ leiding: is de klant die de Auditrapportages ontvangt en op basis daarvan betrokken is bij stap 1, 5 en 6 • De interne auditor: voert in ieder geval stap 2 tot en met 4 uit en is mogelijk ook betrokken bij stap 1 • De audit

Vernieuwde INK-model, een verbetering? Het INK-model (Instituut Nederlandse Kwaliteit) is vorig jaar vernieuwd. Volgens het INK was de voornaamste aanleiding hiervoor dat organisaties het model, en met name de fasering in dat model, als een doel op zich beschouwden in plaats van als een middel. Het doel van het INK-model is om mensen/ management binnen een organisatie met elkaar in discussie te brengen over de huidige stand van zaken en de gewenste toekomst om zodoende de mensen/ de organisatie “in beweging te houden”. Het gaat niet om “de foto” maar om “het foto-ontwikkelproces”. Hiervan heb ik ook wel voorbeelden gezien. Bijvoorbeeld bij organisatie X, waar het management, na een positiebepaling waarin vastgesteld werd dat de organisatie gemiddeld in fase 2 verkeerde, stelde dat de organisatie binnen 2 jaar in fase 3 moest zijn. Wanneer ik dan de vragen stelde:  waarom de organisatie in fase 3 moest komen? wat dat de organisatie zou brengen? welke doelen dan gerealiseerd zou